Nederlandse pensioensector creëert efficiënt ecosysteem

De 6e jaarlijkse Bismarck-lezing georganiseerd door het Netherlands Investment Mangers Forum (Stichting NIMF) wierp een filosofisch licht op de pensioensector. Bas Haring, professor en ‘mensenfilosoof’, kwam op het podium om de problematische elementen af ??te bakenen die de sector blijven belemmeren, met name in de context van technologische ontwikkelingen en digitale transformatie. Het publiek – boordevol bestuursleden, vermogensbeheerders, verzekeraars en andere incidentele posten – vestigde zich om te luisteren.

Het primaire bericht van Haring kan worden omvat met drie punten:

  1. Ga er niet vanuit dat dingen zich zullen ontwikkelen, anticipeer dat dingen hetzelfde zullen blijven.
  2. Mensen vinden het moeilijk om na te denken over de toekomst.
  3. Maak praktische afspraken met elkaar.

Bas Haring presenteert op de Bismarck-lezing, november 2018


Bas Haring presenteert op de Bismarck-lezing, november 2018

Het eerste punt was moeilijk te overzien voor paneldeelnemer en vertegenwoordiger van het PensioenLab, Rosa d’Adelhart Toorop. Op de rijpe leeftijd van 23 is Rosa’s waardering voor snelle en onvermijdelijke verandering groot bij haar collega’s. PensioenLab probeert die honger naar evolutie te benutten door zich te richten op personen van 20 – 35 jaar en actief te worden in de Nederlandse pensioensector. Ze lopen momenteel voorop met biometrische analyse en kunstmatige intelligentie om jongere generaties te helpen bij het nemen van verstandige beslissingen bij het vullen van hun pensioenpot. Volgens d’Adelhart Toorop wordt momenteel een app ontwikkeld die DNA-profilering gebruikt om de levensverwachting te voorspellen. Sommige publieksleden vroegen zich af waar de morele grens was. “Ja, met een aantal van deze initiatieven komen we op onbekend terrein. Maar we moeten het feit onder ogen zien dat we allemaal zullen leven tot we 120 zijn, ‘riep Adelhart Toorop uit.

Dit leidt tot het tweede punt van Haring: als een 20-jarige wist dat ze nog 100 jaar te leven hadden, zou dat hen dan meer geïnteresseerd maken in hun toekomst? Misschien wel. Of misschien zou het hen gewoon zelfgenoegzaam maken. Pensioenfondsen bestaan ??omdat mensen de enige fiscale verantwoordelijkheid voor hun financiële toekomst niet kunnen of willen nemen. Via een app of AI kan tech worden gebruikt om pensioenfondsen te helpen meer inzicht te krijgen in de profielen van elke klant; technologie kan ook worden gebruikt om de communicatie te verbeteren om ervoor te zorgen dat complexe beleggingsprocessen steeds begrijpelijker worden voor alle betrokken partijen.

Bismarck-lezing panel

Van links: Moderator Martijn van Eck; Panelleden Otto Hulst, Rosa d’Adelhart Toorop, Hidde Terpoorten en Bas Haring

Grotere transparantie is direct gerelateerd aan het derde punt van Haring, omdat het een direct effect heeft op de uitvoerbaarheid van afspraken tussen pensioenfondsen en het publiek. Hidde Terpoorten, Blockchain Lead bij APG, legde kort uit hoe het gebruik van grootboektechnologie in slimme contracten de administratieve processen enorm efficiënter, veiliger en transparanter zou maken. Een belangrijk element voor de succesvolle implementatie van slimme contracten is het creëren van een ecosysteem, omdat het alleen optimaal zal werken als alle noodzakelijke partijen actief deelnemen. Dit kan een gedeeltelijke oplossing zijn voor de klinkende roep om meer solidariteit: een dergelijk ecosysteem zou een ideale manier kunnen zijn om samenwerking tussen concurrenten te stimuleren.

Otto Hulst, Innovation Lead KAS Lab (benoemd tot jonge pensioenfondsmanager van 2018), ziet ook de waarde in van praktische afspraken, in dit geval tussen aandeelhouders en bedrijven. Hij leidt een team dat blockchain heeft gebruikt bij proxy-stemmen via een app; het geeft aandeelhouders meer inzicht in het stemproces, biedt nieuwe mogelijkheden om een ??actieve dialoog met beursgenoteerde ondernemingen aan te gaan.

De panelleden en het publiek erkenden dat digitale transformatie van vitaal belang is voor de Nederlandse pensioensector om meer precisie en efficiëntie te bereiken. Ze realiseerden zich echter collectief dat ze alleen maar aan het oppervlak krabden. Vanuit een filosofisch standpunt, kunnen degenen binnen de sector hun veronderstellingen over ontwikkeling misschien temperen. Vanuit praktisch oogpunt aanvaarden velen echter dat ze moeten anticiperen op verandering.

Auteurs: Omara Nahar, Elizabeth James-Tingen